Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Rationis enim perfectio est virtus; Nam et a te perfici istam disputationem volo, nec tua mihi oratio longa videri potest. Nam si propter voluptatem, quae est ista laus, quae possit e macello peti? Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem; Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. Duo Reges: constructio interrete. Nam illud quidem adduci vix possum, ut ea, quae senserit ille, tibi non vera videantur. Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium. Sit, inquam, tam facilis, quam vultis, comparatio voluptatis, quid de dolore dicemus? Est enim tanti philosophi tamque nobilis audacter sua decreta defendere.

An me, inquam, nisi te audire vellem, censes haec dicturum fuisse?

Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum. Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit. Infinitio ipsa, quam apeirian vocant, tota ab illo est, tum innumerabiles mundi, qui et oriantur et intereant cotidie. At habetur! Et ego id scilicet nesciebam! Sed ut sit, etiamne post mortem coletur? Sed utrum hortandus es nobis, Luci, inquit, an etiam tua sponte propensus es? Quonam, inquit, modo? Cui Tubuli nomen odio non est? Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit; Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter. Sed quid ages tandem, si utilitas ab amicitia, ut fit saepe, defecerit? Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere.

Sed emolumenta communia esse dicuntur, recte autem facta et peccata non habentur communia.
Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est?
Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico.
Theophrasti igitur, inquit, tibi liber ille placet de beata vita?

Itaque hoc frequenter dici solet a vobis, non intellegere
nos, quam dicat Epicurus voluptatem.

Istam voluptatem, inquit, Epicurus ignorat?

Itaque rursus eadem ratione, qua sum paulo ante usus, haerebitis.

At iam decimum annum in spelunca iacet. Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat? Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. Nihilne te delectat umquam -video, quicum loquar-, te igitur, Torquate, ipsum per se nihil delectat? Homines optimi non intellegunt totam rationem everti, si ita res se habeat.

At iste non dolendi status non vocatur voluptas.
Maximus dolor, inquit, brevis est.

Ipse enim Metrodorus, paene alter Epicurus, beatum esse describit his fere verbis: cum corpus bene constitutum sit et sit exploratum ita futurum.

Bork: Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum;
Reguli reiciendam;: Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P.